Enigszins uitgeblust door het tropische weer, loop ik naar ‘mijn’ huisje waar mensen met dementie wonen. Ik neem mijn gitaar mee, want je weet maar…
Femke Kools30 juni, 2024
Sinds kort heb ik een broer. Hij heeft hetzelfde kapsel als ik en dezelfde tongval. Hij vertoonde zich voor het eerst in het openbaar tijdens…
Femke Kools7 mei, 2024
“Ga lekker van je pensioen genieten, zolang het nog kan”, hoort hij veel in zijn omgeving. Maar als iets duidelijk wordt in een gesprek met…
Femke Kools14 april, 2024
Ik ben op weg naar huis, met mijn gitaar op m’n rug, als ik hem beneden in de hal tegenkom, gezeten in zijn rolstoel. “Bent…
Femke Kools7 april, 2024
Met mijn hand stevig in die van Annie loop ik naar buiten. De zon schijnt deze donderdag in maart en ik weet dat zij ontzettend…
Femke Kools20 maart, 2024
“Mag ik u wat vragen?”, zegt de vrouw die op Utrecht CS op me af loopt. Ze heeft haar lange, grijzende haar in een paardenstaart,…
Femke Kools4 maart, 2024
Afgelopen week zat ik voor het eerst aan het sterfbed van een bewoner, sinds ik aan mijn droombaan in het verpleeg- en verzorgingshuis begon. Ze…
Femke Kools16 februari, 2024
Toen Cees Leijenhorst naar Maastricht kwam voor de lymfoedeempoli, hoopte hij eigenlijk dat zijn problemen met een chirurgische ingreep zouden worden verholpen. Plastisch chirurg Shan…
Femke Kools6 februari, 2024
Ik ben zo blij als een vogeltje dat net heeft leren vliegen. Ik wou dat ik deze prachtige metafoor zelf had bedacht, maar hij is…
Femke Kools10 december, 2023
