‘Beste René, we horen net dat je in het ziekenhuis ligt. Aan de beademing zelfs, daar schrikken we wel even van… we hopen dat je er snel bovenop komt, en denken aan je, bombuli.’ De dag dat ik hem dit bericht stuurde, had hij om 13.03 zijn whatsapp nog bekeken. Het bleek de laatste keer. In mijn lijst met contacten staat zijn vriendelijk glimlachende, cirkelvormige portret tussen de anderen alsof er niks aan de hand is. Het zakt steeds iets verder weg naar beneden, met twee grijze vinkjes.
Op stille zaterdag, de dag voor Pasen, overleed pastoor René Graat na zo’n drie weken ziekenhuisopname. Hij was een neef van mijn schoonmoeder. Toen hij nog missionaris was in Congo, ontvingen mijn schoonouders hem feestelijk als hij even in Nederland was. Rond hun beider uitvaarten leerde ik hem iets beter kennen; hij leidde beide afscheidsdiensten en bediende hen in hun laatste uur. Toen mijn zoon op de laatste uitvaart maar bleef doorvragen aan de koffietafel hoe opa dan toch exact in de hemel terecht moest komen, verwezen we hem uiteindelijk naar pastoor René. Die zei: “Daar zorgt God voor”, en dat antwoord was tot onze verbazing zeer bevredigend.
In 2015, na het volgen van een masterclass interviewen bij Coen Verbraak, wilde ik het geleerde graag in de praktijk brengen. Een groot portretinterview schrijven met iemand en ter voorbereiding een paar mensen bellen die de geïnterviewde goed kennen. Liefst moest het verhaal interessant genoeg zijn voor publicatie. René wilde mijn proefpersoon wel zijn. Ik interviewde hem uiteindelijk twee keer; in totaal spraken we een uur of vijf. Het meest indrukwekkende vond ik het feit dat hij mensen belangrijker vond dan (kerkelijke) regels. Als ik hem had gekend in mijn pubertijd, was ik misschien niet van mijn (katholieke) geloof gevallen.
Het interview werd in mei 2015 gepubliceerd in Dagblad de Limburger/Limburgs Dagblad. 1800 woorden was zo’n beetje de max en René was een smakelijke verteller, dus ik had veel meer materiaal. De twee keer zo lange versie die ik ook maakte en die hij ook accordeerde destijds, publiceer ik daarom vandaag hier.